به نقل از «آنا»

تشخیص ۱۰۰ درصدی اوتیسم در کودکان با تصاویر شبکیه چشم

تاریخ انتشار: ۲۷ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۱۳۱۱۰

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از نیواطلس، محققان از شبکیه چشم کودکان عکس گرفته و آن‌ها را با استفاده از الگوریتم هوش مصنوعی یادگیری عمیق برای تشخیص اوتیسم با دقت ۱۰۰ درصدی غربالگری کرده‌اند. این یافته‌ها از از هوش مصنوعی به عنوان یک ابزار غربالگری عینی برای تشخیص زودهنگام استفاده می‌کند، به خصوص زمانی که دسترسی به یک روانپزشک متخصص کودک محدود است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در پشت چشم، شبکیه و عصب بینایی در دیسک بینایی به هم متصل می‌شوند. این ساختار که بخشی از سیستم عصبی مرکزی است، پنجره‌ای به مغز است. از این رو محققان شروع به استفاده از توانایی خود برای دسترسی آسان و غیرتهاجمی به این قسمت بدن برای به دست آوردن اطلاعات مهم مرتبط با مغز کرده‌اند.

دیسک بینایی یا سَرعصب جایی است که عصب بینایی به پشت چشم وارد می‌شود.

تشخیص ختلال طیف اوتیسم و شدت علائم در کودکان
 
اخیرا محققان انگلیسی با تاباندن یک لیزر بی خطر به شبکیه چشم، روشی غیرتهاجمی برای تشخیص سریع ضربه مغزی ایجاد کرده‌اند. اکنون محققان کالج پزشکی دانشگاه یانسه در کره جنوبی با استفاده از تصاویر شبکیه که توسط الگوریتم هوش مصنوعی غربال شده است، روشی برای تشخیص اختلال طیف اوتیسم (ASD) و شدت علائم در کودکان ایجاد کرده‌اند.

محققان ۹۵۸ شرکت کننده با میانگین سنی ۷-۸ سال راانتخاب کردند و از شبکیه چشم آن‌ها عکس گرفتند که در مجموع ۱۸۹۰ تصویر به دست آمد. نیمی از شرکت کنندگان مبتلا به اوتیسم تشخیص داده شده بودند واز گروه کنترل همسان با سن و جنس بودند.

یک شبکه عصبی کانولوشن، با استفاده از ۸۵ درصد از تصاویر شبکیه و نمرات آزمون شدت علائم برای ساخت مدل‌هایی برای غربالگری شدت علائم اوتیسم آموزش داده شد. ۱۵ درصد باقی مانده تصاویر نیز برای انجام  آزمایش حفظ شدند.

شبکه عصبی کانولوشن (CNN)، یک معماری شبکه برای یادگیری عمیق است که مستقیما از داده‌ها یاد می‌گیرد. شبکه‌های عصبی کانولوشنال زیر مجموعه‌ای از یادگیری ماشین هستند و در قلب الگوریتم‌های یادگیری عمیق قرار دارند.

تغییرات شبکیه در اوتیسم به عنوان نشانگر‌ زیستی عمل می‌کند

محققان می‌گویند: مدل‌های ما عملکرد امیدوارکننده‌ای در تمایز بین اوتیسم و کودکان با رشد معمولی با استفاده از عکس‌های شبکیه داشتند، که نشان می‌دهد تغییرات شبکیه در اوتیسم ممکن است ارزش بالقوه‌ای به عنوان نشانگر‌های زیستی داشته باشد. یافته‌های ما نشان می‌دهد که عکس‌های شبکیه ممکن است اطلاعات بیشتری در مورد شدت علائم فراهم کند.

شرکت کنندگان در مطالعه به سن چهار سالگی رسیده بودند. محققان براساس یافته‌های خود می‌گویند که مدل مبتنی بر هوش مصنوعی آن‌ها می‌تواند به عنوان یک ابزار غربالگری عینی از آن دوران به بعد مورد استفاده قرار گیرد. از آنجا که شبکیه نوزاد تا چهار سالگی به رشد خود ادامه می‌دهد، تحقیقات بیشتری لازم است تا مشخص شود که آیا این ابزار برای شرکت کنندگان جوان‌تر از آن دقیق خواهد بود یا خیر.

پژوهشگران می‌گویند: اگرچه مطالعات آینده برای ایجاد تعمیم پذیری مورد نیاز است، مطالعه ما گامی قابل توجه به سوی توسعه ابزار‌های غربالگری عینی برای اختلال اوتیسم است، که ممکن است  به حل مسائل فوری مانند عدم دسترسی به ارزیابی‌های تخصصی روانپزشکی کودک به دلیل منابع محدود کمک کند.

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: چشم شبکیه چشم اوتیسم کودکان مبتلا به اوتیسم آینده جهان با هوش مصنوعی هوش مصنوعی برای تشخیص شدت علائم شبکیه چشم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۱۳۱۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عکس | کشف عمیق‌ ترین حفره آبی جهان در مکزیک

به گزارش جام جم آنلاین، مانند سیاهچاله‌های فضایی در منظومه شمسی، ویژگی‌های مرموزی نیز روی زمین وجود دارند که گودال‌های آبی هستند. عمق این حفره‌های عظیم در اقیانوس‌های زمین ممکن است به اندازه طول آسمانخراش باشد.

تصور می‌شود این حفره‌های مذکور که اواخر عصر یخی به وجود آمده باشند، نقاط اکولوژیکی مهمی هستند که انبوهی از گیاهان و حیوانات در آن‌ها زندگی می‌کنند. اکنون محققان بزرگترین حفره آبی در جهان را شناسایی کرده اند که در خلیج چتومال واقع در مکزیک قرار دارد.

حفره آبی مذکور به نام «تام جا» (Tamm Ja) در زبان قوم مایا به معنی آب عمیق است و عمق آن به ۴۲۰ متر زیرسطح دریا می‌رسد. محققان تاکنون هیچ گاه به انتهای این گودال نرسیده اند.

پیش از این محققان تصور می‌کردند تام جا دومین گودال آبی جهان باشد، اما اندازه گیری‌های جدید حاکی از آن است که عمق آن از گودال رکورد دار پیشین که در چین قرار دارد، بیشتر است.

نمونه برداری و بررسی حفره آبی تام جا در سپتامبر ۲۰۲۱ میلادی انجام شد، اما محققان سال قبل از وجود آن خبر دادند. به هر روی آن‌ها عمق این حفره را ۲۷۴.۴ متر تخمین می‌زدند که معادل ارتفاع برج ویلیامز در هیوستن آمریکا است.

اما در واقع تخمین‌های پیشین ۴۰۰ فوت کوتاه‌تر از عمق تایید شده فعلی هستند. محققان طی یک بررسی جدید در چتومال مکزیک توانستند با کمک ابزار پروفایلر CTD (رسانایی، دما و عمق) در دسامبر سال گذشته به تخمین دقیق تری از عمق تام جا دست یابند.

این دستگاه مجموعه‌ای از کاوشگرهاست که به یک قاب فلزی دایره شکل متصل هستند و به وسیله یک کابل به اعماق آب ارسال می‌شود.

قبل از آن محققان از روش نگاشت صداگیر پژواک (echo sounder mapping) استفاده کردند که با کمک پالس‌های امواج صوتی عمق را تخمین می‌زند.

در دسامبر ۲۰۲۳ میلادی یک ماموریت اکتشافی غواصی انجام شد تا شرایط محیطی در این گودال شناسایی شود. سوابق پروفایلر CTD از ۴۲۰ متر زیر سطح دریا فراتر رفت و هنوز به انتهای گودال نیز نرسیده بود. به این ترتیب تام جا به عنوان عمیق‌ترین گودال آبی جهان تایید شد.